وضعیت سفیده . یعنی انقد سفیده که داره آبی میشه!تو خنثی ترین حالت ممکن به سر میبرم . هرچند که این روزا خیلی خسته ست و وقت نکرد باهم حرف بزنیم اما دیگه اون مود از بین رفت . این روزا انقد همه چی عادی و روتینه که باید واقن خوشحال باشم .

منم خب  ناراحت نیستم . تقریبا همه ی برنامه هایی که میخواستم بعد کنکور پیاده کنم و انجام دادم .  

فقط یکم باید بیشتر تمرکز کنم رو هدفا و آرزوهام .آخرشم هیچکس جز خودم قرار نیس واسم بمونه . مریم میگفت وقتی حالت بده منتظر نمون . برو جلو آینه به اونی که میبینیش حرفاتو بگو . ...

این بارم نشد این کارو کنم . حالم با تحمل رنج خوب شد .در واقع با زمان :) 

جدی باید بیشتر کار کنم روش . وقتی تصمیممو قطعی گرفتم که برم ، فکر اینو نکرده بودم که چون تنهام ، باید خودمو بیشتر از قبل دوس داشته باشم . و این برام سخته...

هروقت تونستم خوشحال باشم یعنی واقعا آماده ام . چون ما آدمایی هستیم که وقتی شرایط خوبه و ناراحت نیستیم ،،،،معنیش اینه که ما فقط ناراحت نیستیم ! :) ماها یه مشت آدم خنثی ایم ...

 

 

باید بیشتر خوشحال باشم